Autor: J.P.
Postavljeno: 15. 09. 2015.

N. Adžić: Sadašnja Mitroplija crnogorsko primorska nije tradicionalna crkva, ona je dio SPC

Dr Novak Adžić govorio je na okruglom stolu o slobodi vjeroispovijesti u Podgorici u ime CPC.  Tom prilikom istakao je da se permanentno manipuliše time kako je Mitropolija crnogorsko primorska, eparhija SPC u CG, tradicionalna crkva  sa vjekovnim kontinuitetom na ovim postorima. Činjenice, ističe Adžić, govore drugačije - kako je sve to bila dok nije razorena Crnogorska crkva civilno-pravnim aktom 1920.godine,  Dekretom regenta Aleksandra Karađorđevića, kada je ukinuta autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva, nakon što je razorena bespravno i antiustavno i crnogorska država.

Dr Novak Adžić:

"Drago mi je što u ovom Nacrtu zakona nema imenovanja tradicionalnih crkava i vjerskih zajednica poimenično, jer je Crna Gora građanska država, jer je sloboda vjeroispovijesti kolektivna i individualna i njeno javno ispovijedanje zajemčeno i to je dobro rješenje.  U ime Crnogorske pravoslavne crkve demantovaću ono što se permanentno ističe i manipuliše kako je Mitropolija crnogorsko primorska, eparhija SPC u CG tradicionalan crkva  sa vjekovnim kontinuitetom na ovim postorima.  Činjenice, istorijski pravne, govore drugačije - kako je sve to bila dok nije razorena Crnogorska crkva civilno-pravnim aktom 1920.godine,  Dekretom regenta Aleksandra Karađorđevića, kada je ukinuta autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva, nakon što je razorena bespravno i antiustavno i crnogorska država. Bitno je naglasiti da je ona tada ušla u posjed sakralnih dobara kojima je upravljala država CG, čiji su titular bili imaoci tih crkava i manastira, a to je bilo definisano i zakonom. Sadašnja Mitropolija crnogorsko primorska nije crkva već je dio crkve, čije je sjedište u Beogradu. Nema osmovjekovni kontinuitet djelovanja  u CG već nešto više od osam decenija. Ona je uvedena tek 1920. godine i ona pripada u strukturalno doktrinarnom, organizaciono pravnom smislu jedinstvenoj Srpskoj crkvi uzdignutoj 1922. godine na rang patrijaršije. Budući da je tada u pogledu organizovanja jedne unitarne srpske crkve, nakon ukidanja Crnogorske crkve, za koju se može reći da je do tada bila tradicionalna istorijska crkva u CG, državno politička vrhuška kraljevine SHS usvojila pravilo čija je država onoga i vjera.  Monarhistička vlast proglasila je ujedinjenje SPC kojoj je nasilno i nekanonski prisajedinjena CPC sa dvjema njenim eparhijama:  Zahumsko raškom i Pećkom i naravno arhiepiskopijom Cetinjskom i sva imovina u svojstvu prava koju je ona tada koristila i imala u državinskom posjedu.

U doba Kraljevine SHS i Kraljevine Jugoslavije od 1918. do 1941.godine  faktički Srpska crkva je bila državna crkva umnogome zavisna od državne sekularne političke vlasti, što najbolje pokazuje slučaj da je patrijarha Dimitrija Pavlovića izabrao svojom suverenom voljom kralja Aleksandar Karađorđević, a da je opet voljom dr Milana Stojadinovića, lidera JRZ i predsjednika jugoslovenske kraljevske vlade dr Gavrilo Dožić postavljen za patrijarha Srpske pravoslavne crkve (SPC).

To sve govori o državnom uticaju na crkvene prilike.

Tek 8. Novembra 1929. Godine tadašnji ministar pravde radikal iz BiH Milan Šrškić u vladi Petra Živkovića progurao je zakon o Srpskoj pravoslavnoj crkvi i tada je prvi put ustanovljena u Crnoj Gori Mitropolija crnogorsko primorska, kao jedna od eparhija Srpske crkve što je poslije izraženo i u Ustavu Srpske crkve koji je opet sankcionisao i potpisao državni vladar kralj Aleksandar Karađorđević 16. novembra 1931.godine.

Bitno je, kada govorimo o pravnom i istorijskom kontinuitetu i pravnom subjektivitetu koji je priznat od strane države, da konstatujemo činjenicu da je istorijska i pravna manipulacija da jedna crkvena organizacija ovdje neprekinuto traje osam vjekova,  ona traje 85 godina i ustoličena je kada je uništena  crnogorska država i Crnogorska crkva."