Povraćajem imovine CPC i država bi povratila suverenitet na cijeloj teritoriji

Dosljedna sebi C PC se zalaže i traži povraćaj crkvene imovine i sakralnih kulturnih dobara njihovom jedinom vlasniku crnogorskom narodu i državi, a tijem i Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi. Takvim epilogom ovog neriješenog pitanja koje opterećuje našu društvenu stvarnost država Crna Gora bi povratila puni državni suverenitet na svojoj cjelovitoj teritoriji koji joj ograničava SPC u Crnoj Gori. Sakralna kulturna dobra i svetinje vratile bi se matičnoj crnogorskog državi i narodu i zaustavio proces dalje asimilacije i denacionalizacije Crnogoraca. Ispravljanjem ove istorijske nepravde iz vremena 1918-20.g. ostvarila bi se puna zaštita ugroženih vjerskih prava i sloboda crnogorskih gradjana pravoslavne vjeroispovijesti u sklopu opštih i univerzalnih ljudskih prava i sloboda. Povratkom crkvene imovine i dobara Crnoj Gori i crnogorskom narodu istovremeno bi se otvorio niz novih raznih mjesta za predstavnike našeg naroda koja sada zauzimaju ilegalno useljeni stranci bez crnogorskog državljanstva koji poput vukova u mantijama SPC, dakle, zle čudi, danonoćno djeluju na depersonalizaciji crnogorske države , nacije i njenih gradjana. Njihovom misijom i zloupotrebom crnogorskih crkvenih i manastirskih dobara i imovine, SPC se u Crnoj Gori konstituisala kao izraziti feudalni gospodar i eksploatator jednog dijela našeg domicilnog naroda. Uporedo sa tijem, ona iznosi znatna materijalna sredstva van regularnih novčanih tokova u svoju maticu Srbiju direktno podrivajući finansijski režim i siromašeći crnogorsku narodnu kasu.

Ovakvom svojom misijom u ulozi eksploatatora, SPC u Crnoj Gori urušava hrišćanske zapovijesti i moral koji je utvrdio Božji sin Isus Hristos.

Povratkom crkvene imovine odnosno pravednim rješenjem crnogorskog pravoslavnog crkvenog pitanja omogućila bi se socijalna funkcija naše svete CPC u skladu sa hrišćanskim pogledom na socijalno pitanje. Ne samo da bi jedan broj nezaposlenih gradjana dobio posao, zaustavila se pljačka Crne Gore i odlivanje njene akumulacije koju Srpska crkva koristi u sukobu sa njom, već bi se postigle i druge dragocjene tekovine, izgradnja stanova i domova za beskućnike, siromašne slojeve i ugrožene, a povratilo bi se dobročinstvo crnogorskog naroda i karitativna misija CPC.

Samo upravljanjem pravoslavnim crkvenim dobrima Crne Gore od strane CPC i to u onom dijelu sakralne imovine koji joj bezuslovno poštujući pravdu, zakone i istoriju jedino i pripada, spriječilo bi se dalje diskriminatorstvo što ga u Crnoj Gori vrši SPC prema Crnogorcima sadržano u riječima Isusa Hrista: „Idite od mene,.... prokleti,..... jer ogladnjeh i nedadoste mi da jedem, ožednjeh i ne napojiste me, go i ne odjenuste me, .... (Mat. 2 b, 41.45).

Ove svete riječi bude i u najokrelijim srcima ljubav prema nepravedno potčinjenim. I nikakve lomače, terori ili odlaganja rješenja kroz istoriju svijeta nijesu mogli zaustaviti slobodarske procese pomognute ovim Hristovim porukama.

A dolazi vrijeme i pravedno je, da, najzad, naša država i društvo počnu da poštuju same sebe kao i druge, i da se koriste svojim pravima i slobodama koje im daruju i Božanska pravda, istorijsko nasljedje i slobodarska tradicija.