SPC ukida slobodu vjeroispovijesti crnogorskom pravoslavnom narodu

SAOPŠTENJE ZA JAVNOST

Povodom suprotstavljenih pogleda najviših državnih zvaničnika o crnogorskom pravoslavnom crkvenom pitanju, CPC ističe:

Kao što je cjelokupnoj domaćoj i stranoj javnosti poznato, u Crnoj Gori danas postoje Crnogorska pravoslavna crkva i Crnogorsko- primorska mitropolija Srpske pravoslavne crkve sa srpskim eparhijama. CPC je vjekovna, istorijska , državotvorna, slobodarska, sveta autokefalna crkva crnogorskog naroda, nacije i državnog, narodnosno, nacionalnog, kulturnog, duhovnog i jezičkog identiteta. Obnovljena je 1993. godine. Njena tragedija 1920. godine, kada je nasilno i nekanonski prisajedinjena imperijalnoj Srpskoj pravoslavnoj crkvi, o čemu svjedoči tomos Vaseljenske patrijaršije iz 1922. godine, posljedica je nelegalnih i nelegitimnih odluka pučističke i neustavne Podgoričke skupštine i anšlusa Crne Gore Srbiji.

Taj tragični događaj doveo je do crnogorskog narodnog Božićnog ustanka, građanskog rata i bijelog terora na taritoriji dotadašnje međunarodno priznate crnogorske kraljevine.

Iz ove nepobitne istorijske istine slijedi, da je današnji dio SPC u Crnoj Gori plod tada uspostavljene velikosrpske okupacije i njome učvršćenog režima u duhu kojeg ona i danas, dosljedna u svojoj misiji prevashodno političkog subjekta, ne priznaje i negira crnogrsku državu, narod, naciju, crkvu, istoriju, kulturu, jezik i tradiciju. Na taj način istrajava na asimilaciji Crnogoraca u Srbe i transformaciji međunarodno priznate i suverene države Crne Gore u drugu srpsku državu, što je samo uvod u njen nestanak i eventualni novi anšlus Srbiji. Istina, istorija i pravda su na strani CPC i suverene i nezavisne države Crne Gore. Dio SPC u Crnoj Gori raspolaže cnogorskom crkvenom imovinom i sakralnim kulturnim dobrima, lišavajući državu Crnu Goru svojeg punog suvereniteta na cjelokupnoj neotuđivoj i ustavno nedjeljivoj njenoj državnoj teritoriji, što joj se od nadležnih faktora toleriše.

Istovremeno, svaka uloga SPC u Crnoj Gori ukida slobodu vjeroispovijesti crngorskom pravoslavnom narodu, vjernicima, poštovaocima i sveštenstvu CPC nipodaštavajući im preko ugroženih vjerskih, univerzalna ljudska prava i slobode. U kontekstu manipulacija i manevara dijela SPC u Crnoj Gori je i njeno neistinito predstavljanje pod imenom Pravoslavne crkve pokatkad, da bi odmah nakon toga ona poricala sebe i legitimisala se svojim srpskim imenom, ideologijom i identitetom.

Pravoslavne crkve sa upravo čisto takvim imenom nema, izuzev već kako je naznačeno, vjerski, idejno i ideološki konfrontiranih CPC i dijela SPC sa patrijaršijom kao svojm upravljačkim centrom u Beogradu.

Crnogorskim pravoslavnim crkvenim pitanjem ne može se više i stalno manipulisati u raznorazne, a najčešće u dnevno političke svrhe.

Dijelu vrha aktuelne crnogorske vlasti kao da nije poznata istorijska i kanonska uloga CPC u Crnoj Gori.

CPC traži pravedno rješavanje crnogorskog pravoslavnog pitanja na temeljima istine, istorije i pravde. A ono podrazumijeva vraćanje crnogorske crkvene imovine, koju su stvarali i gradili naši preci do 1920. godine, Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi, kako ne bi više njen klir i vjernici okupljali se pod vedrim nebom.

U nezavisnoj državi Crnoj Gori CPC ne smije biti obespravljena crkva.

Cetinje,04.12. 2011. godine